|
15 lipca 2002 r., w
wieku lal 76 zmarła najwybitniejsza, choć już trochę zapomniana, a przez
młodych prawie nieznana, najbardziej wszechstronna polska żeglarka XX wieku TERESA DUDZIC-ZAJĄC. Początki jej
działalności żeglarski były jednocześnie pionierskim okresem odradzania się
żeglarstwa polskiego po II wojnie światowej. Już w 1946 roku była zawodniczką
i działaczką Akademickiego Związku Morskiego we Wrocławiu. Później
wieloletnim członkiem kadry Narodowej, Trenerem i Sędziom Klasy Państwowej,
Jachtowym Kapitanem Żeglugi Wielkiej i w bogatej karierze regatowej
wielokrotną Mistrzynią Polski: w latach 1952 i 1957 na morzu w klasie
"Konik", w latach 1953, 1955, 1956, 1957 w żeglarstwie lodowym na Monotypie XV ,w latach 1954, 1955
i 1957 w klasie „H”. Była istotnym
inicjatorem i współtwórcą Jachtu flagowego AZS "Joseph Konrad" oraz
organizatorem i uczestnikiem pierwszego w powojennej historii żeglarstwa
polskiego wyjścia na oceany w roku 1958 na tym jachcie. Wieloletni i uwieńczony
wreszcie powodzeniem wysiłek organizatorski rejsu na drugą stronę Atlantyku
został niestety zmarnowany wstrzymaniem rejsu w Casablance przez politycznych
decydentów. W latach późniejszych kapitan Teresa prowadziła szereg rejsów
szkoleniowych i aktywnie działała w Akademickim Zrzeszeniu Sportowym i
Polskim Związku Żeglarskim. Była też współautorem 10-języcznego Słownika
Żeglarskiego wydanego w roku 1975r. Wyrazami uznania jej osiągnięć były
odznaczenia: Złota Odznaka AZS, Odznaka Zasłużonego Działacza Żeglarstwa
Polskiego, Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej a także Srebrny Krzyż
Zasługi. Ostatnie lata życia, częściowo sparaliżowana spędziła wśród
przyjaciół - żeglarzy w Jorze Wielkiej nad Tałtami. I tam na Mazurach pożegnana na wieczną wachtę, zostanie
pochowana w dniu 20 lipca 2002 r. w sobotę, na cmentarzu w Użrankach. Cześć Jej Pamięci Żeglarze |
|